Opieka Tutora

Tutor jest bliską osobą – to przewodnik, ale przede wszystkim przyjaciel, który pozwoli odnaleźć się w szkole, w życiu, w świecie. Nie jest głosem nauczycieli, nie reprezentuje rady pedagogicznej – jest głosem ucznia i wyłącznie ucznia.

W Etz Chaim rozumiemy potrzeby uczniów, dlatego tworzymy miejsce wyjątkowe, w którym nasi podopieczni otrzymują pomoc i pełne wsparcie w rozwoju emocjonalnym, edukacyjnym i intelektualnym.

Uczniowie naszego liceum we Wrocławiu mogą liczyć na zaangażowanie naszych wychowawców, psychologa, a przede wszystkim tutorki, której rolą jest wspieranie w poszukiwaniu rozwiązań, motywowanie do osiągania wyznaczonego celu.

Wywiad z naszą tutorką

— Co Panią skłoniło do zostania tutorką?

— Nigdy nie chciałam być nauczycielem konkretnego przedmiotu w szkole, chociaż moje myśli czasami uciekały w stronę nauczania chemii… Jednak znając swoje cechy charakteru i temperament nie wyobrażałam sobie spędzić życia niby z młodymi ludźmi, ale bardziej obok nich, przy tablicy. Zdecydowanie wolę usiąść z Wami na kanapie, ławce czy na trawie i rozmawiać o życiu, różnych zachowaniach, wyzwaniach, sukcesach, ale też trudnościach.Bardzo często słyszy się jak dorośli rozmawiają o młodzieży, ale już rzadziej, że rozmawiają z młodzieżą o młodzieży i tym bardziej w sposób, w który satysfakcjonuje jedną, jak i drugą stronę. Właśnie z tego powodu postanowiłam zostać tutorką, aby być z młodymi ludźmi w czasie dorastania, jako trochę „starsza siostra” z własną historią, ale przede wszystkim doświadczeniem i wykształceniem, aby towarzyszyć im w drodze, którą wybiorą.

— Z jakimi sprawami możemy do Pani przychodzić?

— Ze wszystkimi 😉 Musimy pamiętać, że coś co dla jednej osoby wydaje się „błahostką”, dla drugiej jest ważne, potrzebne bądź trudne. Nie mam zamkniętego katalogu spraw, o których rozmawiam z młodymi ludźmi. Zawsze powtarzam, że Wasze życie to nie tylko 8h dziennie w szkolnej ławce, ale też to poza murami szkoły, relacje z rodziną i ze znajomymi, pierwsze miłości, czasami pierwsze doświadczenia zawodowe oraz wiele innych aspektów codzienności. Dużo jest momentów, które są w tym wieku pierwsze i nowe, co może być przytłaczające. Rozmawiam zarówno o tematach związanymi ze szkołą, o sukcesach i trudnościach edukacyjnych, wyszukujemy wspólnie rozwiązania, które pomogą i ułatwią Wam ten proces. Mówimy też o sprawach relacji rówieśniczych w szkole, jak i poza nią. Skupiam się na całym młodym człowieku – jego wartościach, potrzebach, oczekiwaniach, marzeniach, planach, emocjach, trudnościach, problemach, rodzinie czy sposobach radzenia sobie z różnymi sytuacjami. 

— Skąd możemy wiedzieć, że można Pani zaufać i że o naszych sprawach nie opowie Pani dyrekcji szkoły?

— To czy można mi zaufać musicie stwierdzić sami – myślę, że żadne słowa i obietnice Was do tego nie skłonią, bo zaufanie się buduje z czasem, a nie narzuca odgórnie. Jedyne, o czym mogę Was zapewnić to fakt, że zależy mi na tym, aby Wam – młodym ludziom było trochę lżej, żebyście mieli poczucie, że jest obok Was jakiś sojusznik, do którego w sytuacji kryzysowej możecie zadzwonić np. w sobotę wieczór i przegadać istotny temat. Żyjemy w trudnych czasach, z jednej strony możliwość kontaktu z drugim człowiekiem mamy 24h/7dni w tygodniu, ale z drugiej wiele osób podkreśla, że często ktoś ich słyszy, ale nie słucha. Życie pisze różne scenariusze, nigdy nie wiesz, kiedy przyjdzie taki moment Twojego życia, że będziesz potrzebował takiego kontaktu. Dlatego ja jestem i obiecuje jedno – usłyszę, co mówisz i razem pomyślimy, co z tym zrobić. Biorąc pod uwagę, że z osobami, które znam od kilku lat i w momencie jak się poznawaliśmy byli w Waszym wieku, a dzisiaj są już dorośli (niektórzy mają nawet rodziny i dzieci), również utrzymuję kontakt – dalej potrafią wziąć telefon, zadzwonić i porozmawiać o tym, co się u nich dzieje niezależnie od tego czy są to rzeczy pozytywne czy te trudniejsze, to wierzę, że to, co wspólnie robimy ma sens. Może w przyszłości taki kontakt będę miała też z Wami, czas pokaże ;). 

— Co Pani lubi w kontakcie z młodzieżą? 

— Doceniam to jak wpuścicie mnie w swój świat i mi o nim opowiecie. Uzewnętrznianie siebie jest bardzo trudne i to nie tylko na etapie dorastania. Dbam o prawdziwość relacji i jeżeli każde z nas w tym kontakcie (zarówno ja, jak i młody człowiek) przestrzega jednej podstawowej zasady – „bądź sobą” to już jest światło w tunelu, że przyniesie to coś pozytywnego. Towarzyszenie Wam w odkrywaniu siebie i Waszych możliwości czy ograniczeń oraz rozpoznawanie i wyciąganie na zewnątrz drzemiącego w Was potencjału to za każdym razem fascynująca przygoda, a każda z nich jest inna – bo my, jako ludzie jesteśmy różnorodni. Ogólnie lubię działać z ludźmi i dla ludzi, a dodatkowo z Wami nie ma nudy i to też lubię.